મિત્ર

ઉલજેલી વાતે,સુલજેલી મુલાકાતે,સંસારમાં અમે મળતા રહ્યા….

તળાવને આરે,સુભાષબ્રીજની ધારે,સાથે બેસી અમે હસતા રહ્યા….

આપતી ના ટાણે,મ્રુતકોની કાણે,એક બીજાના દુખ અમે વહેંચતા રહ્યા….

રમતના મેદાનમાં,બાબા બર્ફાનીના ધ્યાનમાં,એક બીજાનું સુખ અમે માગતા રહ્યા….

ચોરી પકડાતા,મુસીબતમા જકડાતા,એક બીજાનો બચાવ અમે કરતા રહ્યા….

કૉલેજની ધમાલ માં, ફિ વધારાની બબાલમાં,પોલીસનાં ધોકા પણ વહેંચતા રહ્યા….

સીમા છે સારી,પાયલ પણ પ્યારી,એક બીજાની સાથી અમે શોધતા રહ્યા….

કંપની ના કામે,કે અભ્યાસના નામે ,એક બીજાની સલાહ અમે માનતા રહ્યા….

ગભરાય છે કાં તુ..?,ઉભો છુ ત્યાં હું,એક બીજાની હિંમત અમે વધારતા રહ્યા….

હેરાન ના કર એને ,દુશ્મનના બન એનો,એક બીજાના શત્રુને ચેતવતા રહ્યા….

એમના કરાય,આમ ખોટુ ના મનાય,એક બીજાની ભૂલો અમે સુધારતા રહ્યા….

પ્રભુ, ક્રૂષ્ણ સુદામા ને રોમન પિઠીયાસ જેમ,ઇતિહાસમાં નામ નથી માગવા આવ્યા….

નિલકંઠના આરે,સોમનાથ ના સહારે,બસ..જીવન ભરનો સાથ અમે માગતા રહ્યા….